Hijo de la luna (ο γιος του Φεγγαριού)
Στίχοι-Μουσική: José María Cano
Πρόκειται για ένα τραγούδι των Mecano που βασίζεται σε έναν ισπανικό μύθο, έναν από τους δεκάδες μύθους που έπλασε ο νους του ανθρώπου για να περιγράψει τις φάσεις της Σελήνης
Η ιστορία:
Μια φορά κι έναν καιρό, την εποχή που οι άνθρωποι μπορούσαν και μιλούσαν με τον ήλιο και το φεγγάρι, ζούσε μία τσιγγάνα.
Είχε ερωτευτεί έναν τσιγγάνο, ο οποίος όμως δεν έδειχνε καν να την έχει προσέξει, και κάθε βράδυ κλαίγοντας παρακαλούσε το φεγγάρι (τη Σελήνη) να την βοηθήσει να τον παντρευτεί.
Ένα βράδυ λοιπόν η Σελήνη της απάντησε ότι θα τη βοηθήσει να πραγματοποιήσει το όνειρό της, όμως ήθελε για αντάλλαγμα το πρώτο παιδί που θα κάνουν να είναι δικό της.
Η τσιγγάνα χωρίς να το σκεφτεί δέχτηκε και υποσχέθηκε στη Σελήνη το πρώτο της παιδί.
Πράγματι, πριν την επόμενη πανσέληνο, ο τσιγγάνος τη γνώρισε, ερωτεύτηκαν και μέσα σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα παντρεύτηκαν και ζούσαν ευτυχισμένοι.
Μέχρι τη στιγμή που έφεραν στον κόσμο το πρώτο τους παιδί...
Το παιδί ήταν ένα αγοράκι (ο γιος του φεγγαριού) όμως ενώ ο πατέρας του και η μητέρα του ήταν μελαχροινοί, εκείνο είχε άσπρο και απαλό δέρμα, (λευκό σαν το χιόνι) μαύρα μαλλιά και γκρίζα μάτια.. ήταν ο γιος της Σελήνης!
Ο τσιγγάνος εξοργίστηκε γιατί ήταν σίγουρος ότι αυτό το παιδί δεν ήταν δικό του, ότι η γυναίκα του τον είχε απατήσει.
"Δεν έχει τσιγγάνικο αίμα αυτό το παιδί, δεν είναι γύφτου γιος, παρά ο γιος μιας άπιστης γυναίκας"
Έτσι λοιπόν πάνω στον θυμό του, πήρε ένα μαχαίρι και τη χτύπησε θανάσιμα.
Κατοπιν πήρε το μωρό και το εγκατέλειψε στο δάσος για να πεθάνει κι αυτό.
Ο τσιγγάνος φυσικά δεν ήξερε τη συμφωνία που είχε κάνει η γυναίκα του με τη Σελήνη, και άθελά του εκπλήρωσε την επιθυμία του φεγγαριού. Η Σελήνη έγινε μάνα. Όταν το μωρό είναι χαρούμενο, η Σελήνη είναι ολοστρόγγυλη ψηλά στον ουρανό και φωτίζει όλο τον κόσμο.
Κι όταν το μωρό κλαίει, η Σελήνη κατεβαίνει χαμηλά και γίνεται κούνια για να το κοιμήσει..